Wanneer ben je een HSP-er en wanneer ben je gewoon gevoelig?

Belangrijk om te weten, want als HSP-er kun je vastlopen

als je dit niet weet. 

Je wordt ermee geboren of niet. Het is dus niet iets wat je aanleert.

Het zit echt in je systeem en is erfelijk.

Er is een groot verschil tussen gevoelig zijn en hoogsensitief zijn.

 

Je bent hoogsensitief doordat je een zenuwstelsel hebt

dat veel gevoeliger is dan dat van de meeste mensen. Er zit nauwelijks

een filter tussen jou en de rest van de wereld. Alles komt enorm bij je binnen.

Het gevolg is dat je erg makkelijk kan worden afgeleid van jezelf,

maar ook dat je heel snel ‘vol loopt’ met al die prikkels en ‘energie’ van buiten.

 

Zonder dat je je er bewust van bent wordt je al vanaf je geboorte door invloeden van je leefomgeving ‘geprogrammeerd’ om buiten jezelf te leven. Je past je onbewust aan, je creeert een wereld waar je je als kind, jong-volwassenen, volwassenen veilig in voelt.

Je aandacht ligt buiten jezelf. Je komt pas aan jezelf toe wanneer je leert afkicken van die externe gerichtheid omdat je merkt dat het niet bij je past. Dat vraagt echter eerst bewustzijn van wat er met jou gebeurd is vanaf je geboorte en wie je werkelijk bent.

 

De extreme mate waarin HSP-ers onbewust leren afstemmen op hun omgeving is iets waar je als HSP-er niet aan kunt ontsnappen. Dit helpt dan ook niet bij het ontwikkelen van een eigen identiteit, een sterke eigenwaarde en positief zelfbeeld. Het kan ook lange tijd duren voordat je ‘ontdekt’ dat je hoogsensitief bent. Veel HSP-ers ontdekken het pas op latere leeftijd. Hoewel het confronterend kan zijn, valt er dan wel heel veel op z’n plaats.

​

De essentie van hoogsensitiviteit is het vermogen tot diepe geraaktheid. Als je de energie om je heen weet te controleren, dat wil zeggen doseren en selecteren, wordt die geraaktheid je grootste talent. Het gaat hier echter over kwetsbaarheid en dat is voor alle hoogsensitieve mensen de grootste uitdaging, omdat je met zoveel sensitiviteit aanvankelijk juist helemaal niet geraakt wilt worden. Het automatische defensiemechanisme is dan om jezelf af te schermen. Dit heeft als gevolg dat vrijwel alle HSP-ers al vrij snel geen contact meer hebben met hun gevoel en in hun hoofd leven. Dit wordt nog eens enorm versterkt wanneer er in de opvoeding extra belastende zaken spelen. Er is meestal een (flinke) crisis voor nodig om dit weer om te keren.

​

Het onderwerp HSP wordt gelukkig een steeds bekender begrip. Er zijn vooral door ervaringsdeskundigen, hoogsensitieve mensen zelf veel initiatieven ontwikkeld om er meer bekendheid aan te geven door voorlichting, workshops, coaching, training en het schrijven van artikelen en boeken. Het thema leeft ook steeds meer door onder andere de toenemende druk van een gestreste samenleving. Als je gevoelig bent heb je daar namelijk sneller last van, met een groter risico van overbelasting en zelfs burnout. Gevoelig zijn lag maatschappelijk altijd wat moeilijk en dat is eigenlijk nog steeds. Ook is het zo dat hoogsensitiviteit heel moeilijk uit te leggen is aan mensen die deze eigenschap niet hebben. Officiële instanties ontkennen het vaak en willen er zelfs niets van weten.

Steeds meer hoogsensitieve personen durven ermee naar buiten te komen, vaak gedwongen door stress. Door de grotere beschikbaarheid aan informatie dankzij internet wordt het  makkelijker herkend door bijvoorbeeld vrienden en familie en dat helpt enorm.

​

Als je niet bewust leert omgaan met je hoogsensitiviteit wordt het onleefbaar. Als je ontdekt hebt dat je niet gewoon gevoelig bent maar echt hoogsensitief, dan wil je absoluut weten hoe je ermee om moet gaan en wil je jezelf beter begrijpen.

Ook bij ouders met een hoogsensitief kind is er een grote behoefte aan informatie:

Hoe ga ik om met een kind dat hoogsensitief is en bijvoorbeeld niet meer naar school wil omdat alles teveel is en het niet wordt begrepen?

​

De grote uitdaging voor de meeste HSP-ers is om te leven vanuit hun eigen impulsen. Het kan jaren duren voordat je een krachtig zelfbesef ontwikkelt. Een makkelijke eigenschap is het niet, vandaar dat er vaak nogal problematisch over wordt geschreven en gesproken. Zodra je echter leert om er goed mee om te gaan, komen ook de bijzondere creatieve, empathische en aanvoelende eigenschappen beter uit de verf. Het vermogen tot diepe geraaktheid is de kern.

​

Door die diepere beleving die je als HSP-er hebt van alles, zit je toch echt anders in elkaar. Het gevoel van anders zijn draag je vaak al heel lang met je mee en daar komt naarmate je ouder wordt ook geen verandering in. Het wordt eigenlijk alleen maar sterker. Dat zal je moeten accepteren. Wat wel kan veranderen is dat je er meer vertrouwd mee raakt, het meer leert waarderen in jezelf en het te gaan gebruiken voor je werk of in mijn geval, een eigen praktijk.

De voorwaarde is wel dat je het HSP zijn echt helemaal omarmt en niet nog ergens de neiging hebt om te willen zijn zoals alle anderen. In dat geval ga je namelijk weer structureel over je eigen grenzen heen en voordat je het weet zit je weer in de overspanning. Je bent het verplicht aan jezelf en je wordt er zelfs fysiek en mentaal toe gedwongen om totaal je eigen pad te gaan en er finaal mee op te houden om je op anderen te richten. Je mag je los maken van wat sociaal geaccepteerd is. 

​

Ik ben zelf HSP-er (Hoog Sensitief Persoon), iets wat ik op latere leeftijd heb ontdekt. De dingen die ik voel kan ik een naam geven en passen bij mij. Het is er en heeft mij inmiddels heel veel moois gebracht. De zoektocht naar het HSP zijn zet ik inmiddels in bij het werk dat ik doe in de praktijk. Gelukkig wordt het HSP-zijn steeds eerder ontdekt bij kinderen jong-volwassenen zodat ze al jong leren om hier mee om te gaan.

​

Leven met hoogsensitiviteit betekent leven in een manier die bij jou past en die garandeert dat je jouw systeem op geen enkele manier meer laat vervuilen door mensen, situaties, voeding, stress en energie.

 

Bron van informatie; HSP-academy, Lauriusopleidingen, Sandra Smulders